[test_multi id=”aq”]
[test_multi id=”aq”]
[mwai_chatbot id=”default”]
aqq
Polska to kraj pełen fascynujących miejsc, bogatej historii i różnorodnej kultury. Od tętniących życiem miast — takich jak historyczny Kraków z Zamkiem na Wawelu, dynamiczna Warszawa ze swoimi muzeami (m.in. Muzeum Powstania Warszawskiego czy POLIN) oraz nadmorski Gdańsk z malowniczą starówką — po spokojne regiony: mazurskie jeziora, surowe szczyty Tatr czy dzikie Bieszczady, każdy zakątek kraju ma swój niepowtarzalny charakter. Polska pamięta zarówno chwile chwały, jak i bolesne doświadczenia historii — miejsca pamięci, takie jak muzeum i były obóz Auschwitz-Birkenau, przypominają o ważnych lekcjach przeszłości. Kultura polska to mozaika tradycji ludowych, literatury i sztuki — od romantycznych wierszy Adama Mickiewicza, przez muzykę Fryderyka Chopina, po współczesnych laureatów Nagrody Nobla, jak Wisława Szymborska czy Czesław Miłosz. Kuchnia oferuje proste, ale sycące smaki: pierogi, żurek, golonka czy różnorodne regionalne wypieki, a obyczaje i święta (np. wigilijna kolacja czy śmigus-dyngus w Wielkanoc) łączą pokolenia. Polska to także bogactwo przyrody — Białowieża z żubrami, Wybrzeże Bałtyku, lasy i rezerwaty — oraz zabytki wpisane na listę UNESCO, jak Kopalnia Soli Wieliczka czy Zamek w Malborku. To kraj, który zaprasza do odkrywania: historycznych opowieści, kulinarnych odkryć i krajobrazów zmieniających się wraz z porami roku.
Zielony kotek z klapniętym uszkiem. Kreska, akwarela, styl marcina szancera


www.savant.org.pl
W tym roku odbywam swoje pierwsze w życiu praktyki, właśnie w Fundacji SAVANT. Już prawie po tygodniu pracy tutaj, mogę stwierdzić że to był strzał w dziesiątkę.
Postępy i wiedza którą nabyłem w ostatnim czasie jest w dużej mierze zasługą profesjonalnej kadry w której znajduję się pan Bogdan Mizerski jak i pani Beata Grotowska.

W słowniku pracy z Panem Bogdanem nie istnieje takie słowo jak nuda. Pana Bogdana cechuje pełen profesjonalizm, twórczość jak i wielkie poczucie humoru. Połączenie tych cech daję prawdziwie wybuchową mieszankę, z której zawsze wyjdzie coś dobrego.

Pracę z panią Beatą idealnie opisują dwa stwierdzenia: ,,Praca ludzi wzbogaca” i ,,Ciężka praca popłaca”. Pani Beata jest równie profesjonalna, jak i serdeczna oraz pomocna. Zawsze rzuci dobrą radą, myślą, pomysłem lub po prostu doceni wysiłek włożony w pracę.
W pracy ze starszymi dziećmi w większym stopniu bazujemy na motywacji wewnętrznej. Jeżeli dziecko nie uczestniczyło wcześniej w naszych zajęciach, to przed dołączeniem do grupy spotykamy się na indywidualnej konsultacji. Rozmawiamy z dzieckiem o jego potrzebach, mocnych stronach oraz trudnościach. Staramy się wspólnie ustalić cele i obszary nad którymi warto pracować. Ważne jest, aby młody człowiek rozumiał potrzebę i wyraził chęć pracy. Staramy się rozmawiać otwarcie i odpowiadać na wszystkie pytania i wątpliwości.
Tworzymy grupy 6-7 osobowe, które prowadzone są przez dwóch terapeutów. Odchodzimy od systemu punktowego, nazywamy trudności, pokazujemy ich konsekwencje i uczymy nowych strategii. Dużo czasu poświęcamy na doskonalenie trudnej umiejętności skutecznego komunikowania się z otoczenie, stawianiu granic i mówieniu o swoich potrzebach. Na tym etapie duże znaczenie mają relacje z innymi ludźmi. Przyglądamy się i omawiamy co pomaga, a co utrudnia ,,dogadywanie się” z otoczeniem. Zwracamy uwagę na potrzeby i granice innych osób.

Przepis na dobre relacje w rodzinie
Co mi dał udział w zajęciach TUS w Fundacji SAVANT?
Umiem dostrzegać koleżeńskie zachowania, trzymam się z dala np. od przekleństw czy niedozwolonych treści, jeżeli za długo siedzę przy elektronice to przynajmniej wiem, że robię błąd (nie to co jak mój ojciec), znam się na wielu sytuacjach w życiu, jestem bardziej otwarty niż kiedyś, staram się nie używać przemocy, pracuję nad koncentracją, cały czas przeżywam nowe sytuacje, które przygotowują mnie do życia (Piotr)


W pracy z najmłodszymi dziećmi stosujemy metodę małych kroków. Podczas ćwiczenia nowej umiejętności rozkładamy ją na pojedyncze kroki. Na początku zapoznajemy dzieci z tematem, omawiamy jak powinno wyglądać konkretne zachowanie. Następnie na podstawie przedstawionych kroków wprowadzamy je w sposób zachowania się w konkretnej sytuacji – „co trzeba po kolei zrobić żeby np. zawrzeć znajomość”. Za każdym razem wzmacniamy wszystkie pozytywne zachowania, które w ramach wykonania danej umiejętności dziecko prezentuje.
Staramy się, aby podawana instrukcja była konkretna, dostosowana formą i zakresem do poziomu rozumienie uczestników.
W celu utrwalenia umiejętności zachęcamy dzieci do „odgrywanie ról”, w różnych formach: poprzez imitacje, rekonstrukcje (przypomnienie czy uczestnicy byli kiedykolwiek „w takiej sytuacji”), antycypacje (przewidywanie sytuacji w której mogą się znaleźć), modelowanie.
Na koniec zajęć dzieci otrzymują od nas informacje zwrotne. To bardzo ważne narzędzie pomagające przeformułować uczestnikom ich dotychczasowe doświadczenia społeczne na bardziej pozytywne, dbamy o ich pozytywne brzmienie. Zawsze zaczynamy od przekazania i pokreślenia tego, co udało się dziecku osiągnąć. W dalszej kolejności omawiamy trudności i umawiamy się na dalszą pracę.
Grupa prowadzona jest przez dwóch terapeutów. Pierwsza osoba prowadzi zajęcia – odpowiada za przebieg spotkania. Do jej zadań należą: świadome realizowanie założonego scenariusza, przydzielanie ról poszczególnym uczestnikom, sygnalizowanie przechodzenia do kolejnego etapu, przekazywanie informacji zwrotnych i nazywanie trudnych zachowań uczestników.
Drugi prowadzący raczej obserwuje uczestników, interweniuje w trudnych sytuacjach, proponuje np. zmianę miejsc uczestnikom, w sytuacji trudnej może odejść z jednym z uczestników na bok. Odpowiada za poczucie bezpieczeństwa uczestników, pełni funkcje wspierającą, odpowiada za uważne słuchanie. Siedzi zazwyczaj bliżej uczestników, zwłaszcza tych, którzy mogą potrzebować więcej wsparcia. Decyduje o tym gdzie kto siedzi.
Prowadzący dbają o jasność i precyzję komunikatów, ich jednoznaczność. Sprawdzają czy uczestnicy zrozumieli przekazywane im treści. Prezentują postawę akceptującą.
Podczas zajęć niezwykle istotna jest jasność i czytelność przekazu, wyrażanie aprobaty – nawet jeżeli udają się jedynie pojedyncze elementy ćwiczonych umiejętności, dynamiczne reagowanie – elastyczna postawa wobec planów i założeń treningowych, przekazywanie informacji zwrotnych.
Umiejętności społeczne mają wpływ na wiele sfer życia. Można się nawet pokusić o stwierdzenie, że nie ma takiej dziedziny życia, w której nie są przydatne. Osoby o wysokich kompetencjach społecznych lepiej radzą sobie w związkach małżeńskich, nawiązują trwalsze przyjaźnie i są bardziej zadowolone ze swojego życia towarzyskiego oraz zawodowego.
Przeciętne dziecko nabywa umiejętności społecznych poprzez obserwację otoczenia, w którym dorasta. Proces rozpoczyna się w momencie narodzin i trwa nieprzerwanie, aż do dorosłości.
Jeżeli napotykamy na dziecko, które zachowuje się w sposób niewłaściwy, nie przestrzega norm społecznych, to zwykle myślimy, że zostało źle wychowane, albo, że dostało niewłaściwe wzorce. Jednak nie zawsze tak musi być.
Jest grupa dzieci, które, mają kłopot z przyswajaniem tego rodzaju wiedzy i pomimo najlepszych wzorców, nie będą w stanie ich przyswoić w sposób naturalny. Dzieci takie mają trudności z rozumieniem zasad społecznych, często nie rozpoznają w sposób prawidłowy emocji, wydają się nie zauważać potrzeb innych ludzi. Istnieją dysfunkcje, które zaburzają naturalny proces nabywania umiejętności społecznych. Zaliczamy do nich m.in. autyzm, zespół Aspergera, ADHD, a także rozmaite inne dysfunkcje, które nie wychwycone i nie rehabilitowane odpowiednio doprowadzają do kolejnych zaburzeń.
Istnieją metody, aby opisywane deficyty wyrównywać, aby dać tym dzieciom szansę, na nauczenie się tego, co jest niezbędne, by radzić sobie w społeczeństwie i wieść w nim w miarę szczęśliwe życie. Temu między innymi służy Trening Umiejętności Społecznych.